Nabeschouwing

In 2012 reisden we een eerste keer door Alaska (toen in combinatie met Yukon) en niettegenstaande we toen heel veel regen hadden en soms bijna leeggezogen werden door de muggen, besloten we toch om al na 3 jaar terug te gaan. Alaska moet dus echt wel iets speciaal te bieden hebben.

Toeval of niet, maar van die 2 ongemakken van 2012 hebben we nu zo goed als niets gemerkt. Het weer viel gedurende de 3 weken bijzonder goed mee, met zelfs enkele echte lente/zomerdagen en van die muggen hebben we zelfs totaal geen last gehad. Heel bizar hoe iets zo anders kan zijn. Bovendien zegden sommige locals ons ook dat er tot halfweg juni wél bijzonder veel muggen zaten.
Nu konden we altijd, zowel 's morgens als 's avonds, als de muggen het meest actief zijn, gewoon buiten zitten zonder ons te moeten inwrijven of speciaal met lange mouwen/broeken te moeten kleden. Heel raar, maar wél veel en veel aangenamer.

We vlogen voor het eerst met Condor Airlines, een low-cost dochter van Lufthansa. We hebben daarvoor gekozen, enerzijds omwille van de gunstige prijzen, maar ook voor de heel goede vluchturen, de keuze om met ons voorkeurtoestel, de B-767 te kunnen vliegen, én niet in het minst omwille van het feit dat ze rechtstreeks van Frankfurt naar Anchorage (en terug) vliegen.
We kunnen geen enkele negatieve opmerking bedenken. Van inchecken, over respecteren van de vluchttijden, eten aan boord en voldoende stoelruimte, alles was zoals het hoort te zijn. Kortom, voor herhaling vatbaar.

Eerste keer ook dat we een huurauto boekten bij Hertz en ook dit was een absolute meevaller: in Alaska voor amper 810 Euro, 3 weken kunnen rondrijden met een nagelnieuwe Jeep Grand Cherokee was een superkoopje. Op de eerste dag hadden we al direct een lekke band, maar omdat het een 4x4 wagen is, opteerde Hertz om ineens 4 nieuwe banden te laten monteren. Dat kan tellen als service/veiligheid naar de klant toe.

Verblijfplaatsen: met uitzondering van Tangle River Inn (dat nu toch echt wel moet gaan upgraden) was alles heel goed, met als beste de Knik River Lodge en Wild Roses by the Sea. Hier kan men overduidelijk zien dat ze gerund worden met heel veel liefde en passie. Zowel Peter (en echtgenote) van de Knik River Lodge en Rose (Wild Roses by the Sea) zijn bijzonder sympathieke mensen waarbij men zich van de eerste minuut welkom voelt. Dat blijkt uit een heel verzorgde infrastructuur met oog voor detail én bijzonder lekker eten. Als we ooit terug naar Alaska gaan, staan die 2 verblijfplaatsen al direct vastgepind.

Het verblijf in de Kennicott Glacier Lodge was dan weer onvergetelijk omwille van de ligging midden de wilde natuur van Wrangell St-Elias National Park, omwille van de historiek ook die de ganse omgeving na bijna 100 jaar nog altijd uitstraalt en omwille van het opzet om in "family-style" te dineren waardoor er telkens nieuwe, interessante mensen ontmoet werden.

De excursies dan:
- berenexcursie met watervliegtuig naar Lake Clark NP: achteraf beschouwd was dit zijn (té) vele geld niet waard. We hebben wel veel beren gezien, maar die zien we ook in bvb Denali NP zonder er extra te moeten voor betalen. Vorig jaar zagen we trouwens in Waterton Lakes ook ineens, zomaar, mama beer met haar 3 kleintjes over straat lopen. Ook dit gratis en voor niets.
- Beide bootexcursies (Seward en Valdez): 1 woord: schitterend. We deden ze al in 2012 en ook nu weer behoren ze tot de hoogtepunten van deze reis, zowel qua wild life als qua natuur.
- Hikersbus in Denali: jammer genoeg is er van hiken niets in huis gekomen door de vele bosbranden in de buurt en de daarmee gepaard gaande rookontwikkeling. Maar desondanks was dit een geslaagde dag dankzij het vele wild life die we te zien kregen.
- Boat trip naar de Knik Glacier: top! We hebben heel wat gletsjers gezien in de afgelopen 3 weken, maar de Knik Glacier was de meest fotogenieke (de ijsgrot in de Worthington Glacier niet te na gesproken).
- Eigenlijk geen excursie vermits dit ons "vervoermiddel" was naar Kennicott, maar deze 2 vluchten met een bush plane waren heel goed.

We hebben tijdens deze reis bijzondere fijne mensen ontmoet met wie we, soms heel lang, gepraat hebben. Vooral de ontmoeting met Karen, van de Alaska Raceway, is ons bijgebleven. Wat een bijzondere vrouw om daar in het ruige Alaska, gedurende 50 jaar, het enige race circuit van Alaska te runnen. Een sterke vrouw midden een mannenwereld.
Rose van de B&B Wild Roses at the Sea verwende ons dan weer alsof we al tientallen jaren de beste vrienden/familie waren. Niets was haar te veel en dat bleek ook uit de heerlijke ontbijten die ze ons telkens voorschotelde.
Daarnaast uiteraard heel veel aangename gesprekken, ook met mensen van wie we de namen niet eens kennen, zoals het jonge meisje dat al haar familie achterlaat in Ohio om naar het godvergeten McCarthy te "verhuizen" en er in en tent te leven. Een tent die ze gewoon afbreekt om 2 dagen bij de Root Glacier te gaan kamperen. Datzelfde jonge meisje dat straks gaat beginnen bouwen aan haar eigen cabin om de strenge winter in McCarthy te overleven. Bewonderenswaardig...

Anna en George Dittmann nodigden ons uit bij hen thuis in Las Vegas, als we de volgende keer naar het Zuidwesten gaan en de bijzonder sympathieke broers Bonner uit Salt Lake City willen graag eens met ons de Grand Staircase Escalante verder gaan verkennen. Deze namen staan alvast in ons adresboekje genoteerd.

Gaan we ooit nog terug naar Alaska? Daarop kunnen we kort zijn: ja (als de omstandigheden het toelaten)! Alaska is immers niet voor niets "a state like no other, with more mountains, glaciers and wildlife than just about anywhere else in the world...and less people...".

De natuur van Alaska kan men onmogelijk beschrijven. Daarvoor is ze té mooi, té grandioos, té overweldigend en té anders dan om het even wat. De foto's en video's in de blog zullen dit toch iets proberen weer te geven. We hebben er zo'n 4.000 genomen, wat dus heel wat sorteertijd/werk zal vragen. Een selectie komt dan ook in de blog als die dag per dag bijgewerkt wordt en/of op onze FB-pagina Kalaman Photography.

Tot slot willen we weer iedereen bedanken die onze blog gevolgd heeft en/of gereageerd heeft via de diverse kanalen. En...tot een volgende reis/blog!