Voor vandaag hebben we de hikersbus gereserveerd in Denali NP. Dat is een soort hop-on/hop-off bus waar men op bepaalde plaatsen kan op/afstappen.
Er zijn meerdere hikersbussen te boeken afhankelijk van de verste bestemming. Wij hebben voor het Eielson Visitor Center gekozen, zo'n 110 km het park in. Daarover doet de bus (heen en terug, stops inbegrepen) 8 uur.
Als we deze morgen opstaan, ziet het weer er alvast veelbelovend uit.
We nemen de bus van 10u en vermits we niet van plan zijn om heel snel terug te komen, hebben we ook al het avondeten met ons meegenomen.
In principe moeten de chauffeurs geen toeristische uitleg geven tijdens de rit, dit in tegenstelling tot de tourbussen, maar die kosten dan ook het viervoudige van de hikersbus en uiteindelijk rijdt men identiek dezelfde route. Bij ons vorig bezoek, in 2012, hadden we die Tundra Wilderness Tour geboekt en we kunnen dus goed vergelijken. Wel, we zouden absoluut nooit aan iemand aanraden om dit veelvoud van prijs te betalen. Het enige verschil blijkt er uiteindelijk uit te bestaan dat er een lunch inbegrepen is.
Bovendien gaf de vrouwelijke chauffeur van onze hikersbus ook bijzonder veel nuttige uitleg over alles en nog wat.
Eerst stop is bij de Teklanika River.
Zodra er wildlife te zien is wordt er ook voldoende lang gestopt om foto's te kunnen nemen.
Bij ons is dit vandaag eerst een kariboe die hoog op een heuvel als het ware zijn domein staat te overschouwen.
Direct daarna gevolgd door een grazende beer.
De eerste regio waar we willen gaan hiken is rond de Polychrome Pass, een heel mooi kleurrijk gebied te danken aan gestolde/gekleurde lava.
We gaan direct een heuvel op om onze hike te starten, maar als we nog eens richting bussen kijken, zien we in de verte iets heel bizar...is dat mist of...rook? We hebben in elk geval niet gehoord dat er nog bosbranden zouden zijn in de regio en we ruiken ook helemaal niets. Het zal dus wel mist/lage bewolking zijn.
Dat sluit dus alvast, jammer genoeg, uit dat we vandaag de Denali zullen zien...
 |
| Rechtsboven, is dat rook of mist? |
Maar...terwijl we nog wat foto's staan te nemen slaat ons gemoed heel snel om, we beginnen immers ook heel duidelijk rook te ruiken. Verdorie toch, dat hadden we nu toch helemaal niet verwacht. Als er een Ranger auto langskomt vragen we wat er aan de hand is en er blijken tussen Denali en Fairbanks heel wat hevige bosbranden te woeden. De rook wordt dus verder in het park alsmaar maar dikker, in zoverre zelfs dat men er aan denkt om de kampeerders rond Wonder Lake (de verste bestemming van de hikersbussen) terug te halen. Zo dik is de rook blijkbaar.
We hebben totaal geen zin meer om lange hikes te gaan doen, vermits de geur van de rook echt doordringend begint te worden. Het enige wat er nog opzit is de volgende bus nemen en gewoon richting Eielson Visitor Center rijden en zien wat er nog komt.
Volgende stop is dan bij Toklat River.
Hier is het ineens bij-zon-der koud geworden. Merkwaardig hoe de temperatuur hier op enkele kilometers kan zakken van bijna zomers naar écht koud.
Van zichtbaarheid is nu ook zo goed als geen sprake meer. Gelukkig waren we hier ook al in 2012 en weten we hoe mooi het hier is.
En niettegenstaande de weersomstandigheden zijn er toch nog die het water opzoeken.
Als we opnieuw vertrekken zien we weeral snel 2 kariboes. Dat is dan weer het voordeel van de lagere temperaturen, wildlife komt weer tevoorschijn. Blijkbaar heeft men er gisteren, bij die hoge temperaturen, helemaal geen gezien.
We rijden nu door tot bij Eielson waar we een tijdje blijven om onder andere een mooie informatieve film te bekijken van een beklimming van de Denali. Eindelijk hebben we ook eens voldoende tijd om een visitor center grondig te bekijken en het is toch echt merkwaardig om zien welk interessant materiaal hier staat.
O ja, nog vergeten te vermelden, maar hier zien we echt geen 50m ver, zo dicht is de mist/nevel inmiddels geworden. Gelukkig is hier van rook geen sprake meer, zodat we tenminste die indringende geur kwijt zijn.
Nadat we hier opnieuw vertrokken zijn, volgt weeral snel wildlife, met eerst, opdoemend uit de nevel, kariboes...
...en iets later opnieuw, gelukkig zonder nevel, een beer.
In de verte, tussen het struikgewas, een moose.
Heel hoog op een klif eerst 2 dall sheep.
En links daarvan, nóg een pak hoger zijn er zelfs 6 aan het klauteren. Ze zitten bijzonder ver weg en de mist/nevel/rook maakt het niet makkelijk fotograferen. Ik prijs mij dan ook gelukkig met mijn 600mm lens.
Er is nu zoveel wildlife te zien dat het bijna een competitie geworden is onder alle inzittenden van de bus om als eerste te kunnen roepen "stop, bear, nine o'clock" of "stop, caribou, three o'clock".
Nu is het opnieuw een beer.
Op die manier wordt het toch nog een geslaagde de, al hadden we wel liever eens enkele hikes gedaan in dat prachtige Denali NP. Maar...dit is de natuur en in Alaska is die nog nét iets anders dan elders.
De nevel en rook maakten het niet makkelijk fotograferen, maar we hebben er het beste proberen van te maken.
Het is tenslotte 21u als we terug in de cabin zijn.
Voor wie meer foto's wil zien van ons bezoek aan Denali NP in 2012, zie Kalaman's Travelblog Juli 2012: 24 juni - Denali National Park.
Overnachting in McKinley Creekside Cabins
Aantal gereden km: 46
Geen opmerkingen:
Een reactie posten